“Səhərdən axşama kimi evdən çıxıb çörək axtarıram, axşam əlimi-qolumu sallayıb evə girəndə hiss edirəm ki, uşaqlar məndən küsüb. Hərdən az qalıram öz canıma qəsd eləyim, uşaqların ac baxışlarından gizlənməyə çalışıram, yenə olmur”.
Saatlının Qara Nuru kənd sakini, 36 yaşlı Elnur Səfərov ailə başçısıdır, ancaq işsizlik və xəstəliyinə görə ailəsinin yanında özü demişkən, boynu bükük qalıb.
Elnur Səfərovun iki azyaşlı övladı var. Qızı 14 yaşındadır, məktəblidir. Ancaq ata deyir, imkansızlıqdan çox vaxt Vüsaləni məktəbə yollaya bilmir. Oğlunun 6 yaşı var, məktəbə getməlidir, nə məktəb ləvazimatlarını, nə də geyimini almağa imkanı var. Oğlunun da məktəbə getməsi sual altına düşüb. Ata deyir, hələ bunlar sonranın işidir, bu uşaqlar heç qarnıdolusu yemək də yemirlər.
“Uşaqlar çox vaxt ac yatırlar. Artıq buna öyrəşiblər. Vaxtilə daş daşımışam, belimdə qrija əmələ gəlib. Brüselyoz xəstəliyindən əziyyət çəkirəm. Brüselyoza görə dəfələrlə yüksək hərarətdən huşumu itirmişəm, müalicə ala bilmədiyim üçün hərarət nəticəsində ciyərlərim, böyrəklərim sıradan çıxıb, nə brüselyozdan, nə də o xəstəliyin sıradan çıxardığı orqanlardan müalicə imkanım var. Uşaqların ikisi də burun-boğaz əməliyyatı olunmalıdır, gecələr yatanda boğulurlar, həyat yoldaşım kəskin anemiyadan əziyyət çəkir. Dərin müalicə, güclü qidalanmaq lazımdır. Heç nəyə gücüm çatmır, artıq kasıbçılıqla mübarizə apara bilmirəm, hərdən özümü öldürmək istəyirəm,”- Elnur Səfərov belə deyir.
Elnur Səfərov ünvanlı sosial yardım üçün müvafiq quruma müraciət edib. Onun sözlərinə görə, ondan pay torpağının çıxarışı tələb olunur. O isə deyir, bu Çıxarışı əldə etmək üçün 500 manat xərc çəkməlidir:
“Elə sənədlər tələb olunur ki, o sənədləri əldə etmək mümkün deyil. Çıxarışa görə məndən 500 manat istənilir. Mənim körpələrim acından köpük qusur, bunlar məndən rüşvət istəyir. Halsız, xəstə canımla xeyli idarə qapılarında qaldım, bir-birlərinin üstünə ötürdülər. Axırda dedilər, 500 manat xərci var. Hələ bununla da iş bitmir. 500 manatım olsaydı, gedib müalicə alardım, ayaq üstə dayana bilərdim, hamballıq eləyib bir tikə çörək qazanardım”.
